Sjećanja učesnika dešavanja 2. maja 1992.

Tim povodom je otvorena i izložba ratnih fotografija u prostorijama galerije ''Preporod'', koja je također smještena na ovoj adresi. Radi se o fotografijama iz privatnih zbirki koje su nastale u periodu maj-septembar 1992. Na fotografijama su većinom borci koji su poginuli tokom vojnih operacija odbrane Sarajeva.

Snage nekadašnje JNA su tog dana, s namjerom da zauzmu zgrade Predsjedništva i Skupštine RBiH kao i druge značajne institucije, rasporedili vojne jedinice sa oklopnim vozilima na više strateških lokacija po gradu - na mostu Skenderija, kod Narodnog pozorišta, kod današnjeg kafea ''Estrada''... Njihov zadatak je bio da povežu vojne jedinice smještene u tadašnjem Domu JNA na Drveniji sa jedinicama iz kasarne Maršal Tito i kasarne na Bistriku, u namjeri da osvoje grad. Tog 2. maja 1992. na mostu Skenderija dočekali su ih pripadnici policije, specijalne jedinice MUP-a RBiH sa Kemom Ademovićem na čelu te samoorganizovane jedinice patriota koje su predvodili Nusret Šišić Dedo, Ismet Bajramović, Đemo Topalović i drugi, koji su uspjeli zaustaviti i taj napad. Borbe su također vođene i oko nekadašnjeg Radničkog univerziteta ''Đuro Đaković'' (današnji Bosanski kulturni centar u Ulici branilaca Sarajeva).

–Pripadnici naše jedinice, uglavnom slabo naoružani a neki i bez potrebne vojne obuke, uspjeli su u borbama u noći 2. maja opkoliti i zarobiti jedinicu od 27 niških specijalaca koje je predvodio pukovnik Dragan Šuput, a koji su bili smješteni u centru ''Đuro Đaković''. Tada smo uspjeli zarobiti i određenu količinu naoružanja koje nam je itekako dobro došlo u odbrambenim ratnim dejstvima. Prvih dana agresija na Bosnu i Hercegovinu i grad Sarajevo najveći otpor agresoru su pružili samoorganizovani mladi ljudi koji su najviše srcem branili našu slobodu od mnogostruko bolje naoružanog i obučenog neprijatelja– prisjeća se tih ratnih dana vijećnik Općine Centar Dževad Topić Topa, jedan od organizatora oružanog otpora i komandant bataljona Vojne policije.

Majskim dešavanjima je također svjedočio i Danijel Pavlović koji je tada imao 14 godina i bio zadužen da čuva civilno stanovništvo koje su sklonili u podrumske prostorije Gradske tržnice Markale kako bi se izbjegla nepotrebna stradanja civila tokom ratnih operacija tog dana. U to vrijeme je njegov otac Vlado Pavlović Tompson učestvovao u borbama za odbranu Sarajeva i nezavisne države BiH.